On:

Sombras que amosan a nosa luz, fermosos espellos. Graciñas infinitas, a ti, polo espello que me fas. Polo que me acordas. É, gracias a ti que me traes ao presente o que tiña esquecido, pero non olvidado, nin moito menos sanado. Sí, graciñas ás sombras. A esas que nos acompañanContinuar Leyendo